¿Qué nos importa o que poida pasar?

• ¡¡¡Non cabemos máis!!!
• ¡¡¡Temos dereito!!! Levamos moito tempo esperando e agora chegou a nosa oportunidade
• Non cabemos máis, o armatoste non da máis de sí e a máquina pode estoupar
• Ese non é o noso problema. Loitamos, gañamos a nosa praza e agora queremos o que lexitimamente nos corresponde
• E imposible, isto está cheo
  
• Apretade os petos. Encollede o bandullo. Xa veredes como todos temos sitio de sobra
• ¿Por quen nos tomades? A nosa antigüedade garantiza o espacio ocupado polos nosos corpos
  
• Botade entonces aos interinos e veredes como hai sitio para todos
• Iso é absurdo, os interinos son os únicos que saben manexar a máquina
• ¿Ninguén con praza manexa a máquina?.Entón ¿cal é o voso traballo??
• Depende. Uns vixian aos que manexan a máquina, outros supervisan aos que vixian o manexo da máquina, logo están os coordinadores dos supervisores que vixian aos que manexan a máquina e finalmente están os que dirixen aos coordinadores dos supervisores que vixian aos que manexan a máquina. Cada un temos unha función específica e non podemos facer un traballo que non nos corresponde según función, categoría e salario
  
• ¿E os dos sindicatos non fan nada?
• Deixádeos tranquiliños. Eles xa fan bastante repartindo sorrisos e poñendo cara de esforzo cando non fan nada, para que encima lles esixamos facer cousas importantes.
  
• Entón, non hai saída. Isto vai rebentar
  
• Pode. Pero mentres estemos aquí quentiños, lonxe da friaxe de fora ...¿qué nos importa o que poida pasar?